Degazör Sistemleri, su içerisindeki karbondioksit (CO2) ve hidrojen sülfür (H2S) gibi eriyik gazların giderilmesi amacıyla kullanılmaktadır.

DEGAZÖR SİSTEMLERİDegazör Sistemleri, su içerisindeki karbondioksit (CO2) ve hidrojen sülfür (H2S) gibi eriyik gazların giderilmesi amacıyla kullanılmaktadır. Su içerisinde bulunan eriyik gazların giderimi için; su, Degazör’ün en üst kısmındaki dağıtım difüzöründen üniteye giriş yapar. Su, Degazör’ün üst kulesine doldurulmuş olan halkalarla temas ederek aşağı doğru süzülür. Aşağı doğru süzülür iken aşağıdan yukarıya Degazör fanının sağladığı hava verilerek suyun hava ile teması sağlanır. Hava suyun içerisindeki çözünmüş gazları bünyesine alır ve uçurur. Böylece ters akış prensibi ile suyun içerisindeki gazlar giderilmiş olur ve arıtılan su Degazör’ün alt kısmında depolanır.

GAZ ALMA SİSTEMLERİ

Degazör sistemleri, hem doğal olarak varolan gazları, hem de su arıtımının çeşitli aşamalarında yan ürün olarak oluşan gazları gidererek, iyon değiştirme sistemleri üzerindeki yükü hafifletir. Bu basit ve ekonomik sistemler, herhangi bir bakım gerektirmedikleri gibi, kullanıldıklarında reçine rejenerasyon işleminin sıklığı belirgin biçimde azalır.

CEBRİ ÇEKİŞLİ KARBONDİOKSİT GİDERİCİLER

Plastik malzeme ile doldurulmuş bir atmosferik degazör tankından oluşur. Proses suyu, yukarıdan bu dolgu malzemesinin üzerine spreylenir, bu şekilde su yavaşça dağılır ve içindeki karbon dioksiti dışarı verir. Çıkan gaz, tankın üst bölümünde bulunan bir havalandırma boynundan bir alçak basınç fanı vasıtası ile dışarı atılır. Proses suyu ise, ünitenin alt bölümünü teşkil eden bir depoda toplanır ve arıtımın bir sonraki aşamasına geçer.

BU ÜNİTELERE NE ZAMAN İHTİYAÇ DUYULUR ?

Cebri üflemeli karbondioksit degazörleri, proses suyundan özellikle karbondioksit olmak üzere çoğu gazı giderir ve tipik olarak katyonik ve anyonik iyon değiştirme ünitelerinin arasında veya RO ünitesinin sonrasında kullanılır. Eğer proses suyunun karbondioksit seviyesi yüksekse; CO2 degazörü kullanmamak; anyonik reçinenin rejenerasyon işleminin sıklaşmasına, zaman kaybına ve aşırı kimyasal tüketimine sebep olur. Karbondioksit, katyon değişim işleminin ve çeşitli asitler kullanılarak gerçekleştirilen pH kontrolunun bir yan ürünüdür.